11 mrt 2017

FAMILIEKRONIEK - Lautenbach

Uiteindelijk zijn we allemaal immigranten. Een naam in mijn stamboom met buitenlandse wortels is Lautenbach. De grootmoeder van mijn grootmoeder Saakje Hilverda-Braaksma heette Akke Lautenbach. Akke werd geboren in 1850 in Dronrijp en stierf in 1910 in Schingen, ze was dienstmeid en huishoudster.
Mocht ik nog eens een bekende Nederlander worden en uitgenodigd voor Verborgen Verleden, dan weet ik zeker dat we de Lautenbachlijn gaan volgen en dat ik met de cameraploeg naar Franeker ga, op zoek naar de universiteit en waarschijnlijk zelfs terechtkom op slot Dillenburg.

Slot Dillenburg
Predikanten
De overgrootvader van Akke is Willem Sybrens Lautenbach (1718-1802) die een boerderij heeft onder Dronrijp. Gaan we verder terug in de tijd, dan komen we uit bij drie generaties predikanten die allen hebben gestudeerd aan de universiteit van Franeker. De eerste is Wilhelmus Lautenbach (1597-1657), predikant te Hempens en Goutum. Diens zoon Jacobus studeerde filosofie in Franeker en was predikant te Jelsum en eigenaar van een sate ten oosten van Finkum. En ook Jacobus’ zoon Wilhelmus (1670-1717) studeerde in Franeker en was predikant.

Universiteit Franeker
Stamvader
Stamvader Jacob Lautenbach wordt in 1537 of 1538 geboren in Duitsland en komt in oktober 1584 in Leeuwarden te wonen. Hij is monstercommissaris en gerechtsholt van het Friese-Nassause Regiment en heeft banden met de graven van Nassau die op Dillenburg woonden, vooral met Willem Lodewijk, de stadhouder van Friesland. Hij heeft rechten gestudeerd en belijdt het Luthers geloof. (Een monstercommissaris inspecteert het krijgsvolk.)
In 1592 is Jacob onderwerp van een hevig conflict tussen Willem Lodewijk en Gedeputeerde Staten van Friesland. Onder meer over ketterij: het socianisme. Jacob verlaat Leeuwarden in 1605 en gaat naar vrijplaats Ameland. Hij is begraven in de Grote of Jacobijnerkerk in Leeuwarden.
De familie Lautenbach heeft een prachtig wapen met golvende dwarsbalken, die refereren aan een heldere beek. Ik vraag me af of dienstmeid Akke Lautenbach enig idee had van deze roemrijke geschiedenis.

Familiewapen Lautenbach

Dat ik dit allemaal weet is dankzij de Lautenbachwebsite. Het boek 'Lautenbach, vier eeuwen familiegeschiedenis' moet ik nog lezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten