Juni 2010 - In de Eerste Wereldoorlog is er hevig gevochten in de heuvels
rondom Ieper. In Poperinge, een stadje in de relatief rustige zone ten westen
van Ieper, konden de Britse soldaten bijkomen van de verschrikkingen aan het
front. Ze vergeleken de kleine provincieplaats graag met Parijs, frequenteerden
de cafe’s en kochten snuisterijen voor hun liefjes thuis.
Twee aalmoezeniers begonnen in Poperinge een club voor de
soldaten, Talbot House. Hier deden rangen en standen er niet toe. Everyman’s
Club’ stond op het uithangbord. Bezoekers konden er boeken lenen – tegen
inlevering van hun pet, muziek maken of a good cup of tea drinken.
Talbot House bestaat nog steeds. Het wordt gerund door
vrijwilligers uit Groot-Brittanie en je kunt er voor een schappelijke prijs
overnachten.
Als we aanbellen bij het grote witte pand in de
Gasthuisstraat worden we vriendelijk ontvangen door een Schot op leeftijd. We
checken in en mogen naar onze kamer op de first floor. Maar als we de trap zijn
opgelopen, kijken we verward om ons heen. Dit lijkt meer op een museum dan op
een gastenverblijf. Links zien we de kamer waar soldaten en officieren
gezamenlijk thee dronken, rechts staat de kast waar ze boeken leenden. Wel zijn
er vier kamers met bedden, maar je gaat toch niet slapen in een museum? Toch is
een van die kamers – the Dunkirk room – onze kamer. We gaan wel slapen in een
museum.
Aan het eind van de middag zitten we in de prachtige diepe
tuin achter Talbot House. Op verschillende plekken staan bankjes. Pioenrozen,
lavendel, lelies en rode papaver bloeien, in de grote rode beuk koeren duiven.
Je hoopt dat de soldaten hier het front echt even konden vergeten.
‘s Nachts vinden we het helemaal niet erg dat we onze kamer
moeten verlaten voor een bezoekje aan de wc. Het museum is van ons! Wel houden
we de volgende ochtend de deur goed gesloten. Het is niet de bedoeling dat
vroege museumbezoekers ons in ons nachthemd zien.
Talbot House heeft een grote keuken waar gasten gratis
gebruik van kunnen maken. Reisgenoot J. haalt ‘s ochtends broodjes, kaas en jus
d’orange bij de Spar verderop in de straat en we zetten water op voor thee. Op
een zonnige ochtend in juni ontbijten in de tuin van Talbot House is een
bijzondere ervaring.
Dan moeten we de zolder van het pand nog bekijken. Daar is
een kleine kapel ingericht die er nog precies zo uitziet als bijna honderd jaar
geleden. Hier konden de soldaten een dienst bijwonen of zich terugtrekken om te
bidden voor een behouden thuiskomst.
Ook lopen we door de tuin naar de tentoonstellingsruimte die
een wel zeer impressionistisch beeld geeft van de Eerste Wereldoorlog. ‘In het
In Flanders Fields Museum in Ieper kom je alles te weten over de oorlog,’ belooft J.
Als we de grote deur van Talbot House achter ons dicht
trekken, weten we dat we terug zullen komen.
Meer informatie op de website van Talbot House.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten