Dit verhaal verscheen
eerder op de blog van Geschiedenislab.
Supermarkt
Aan het eind van de middag rijd ik voorzichtig –
wat is het hier donker - over smalle wegen via Berlikum en Wier naar
Minnertsga. Mijn auto parkeer ik bij de hervormde kerk en ik wandel het dorp
in. Op de een of andere manier stelde ik me voor dat Minnertsga een hoofdstraat
zou hebben met naast elkaar zaken als een kapper, een bakker, een kruidenier,
een snackbar. Maar zo zitten kleine Friese dorpen niet in elkaar. De
plaatselijke middenstand ligt er verspreid. Ik kom een warme bakker tegen en
zie verderop aan de doorgaande weg een café. In een zijstraat vind ik een
slijterij en ernaast een weg die naar supermarkt Wiersma leidt.
‘Is hier ergens een snackbar?’ vraag ik de cassière van de supermarkt.
‘Ja hoor,’ zegt ze, ‘In de hoofdstraat is er een, en anders heeft het café ook wel snacks.’
‘Is hier ergens een snackbar?’ vraag ik de cassière van de supermarkt.
‘Ja hoor,’ zegt ze, ‘In de hoofdstraat is er een, en anders heeft het café ook wel snacks.’
Snackbar 't Centrum. |
Jugendstil tegelvloer
Ik loop terug naar de doorgaande weg en stuit op café-snackbar ’t Centrum die ik net voorbij was gelopen. Het is een groot pand, met een wit gepleisterde voorgevel en een prachtige jugendstil deur. Ik probeer naar binnen te gluren, maar er brandt geen licht. Net als ik een foto wil maken trekt de eigenaar de rolgordijnen omhoog. Hij opent de deur voor me.
Ik vraag hem of hier vroeger een kleermaker woonde. Wietse, zoals de snackbareigenaar heet, vertelt me dat hij het pand in 1982 heeft gekocht van kleermaker Klaas Schotanus. ‘Hier was de toonbank en daarachter de paskamers,’ wijst hij.
Ik bestel een patatje en een frikandel speciaal en maak foto’s van de prachtige jugendstil tegelvloer. De originele vloer, verzekert Wietse me. Hij vertelt me ook dat de tweede verdieping er in 1904 op is gebouwd.
Terwijl ik mijn patatje eet, mijmer ik over mijn overgrootmoeder Aaltje. Is dit het huis waar ze is geboren? Het ziet er chique uit, in mijn fantasie stijgt de familie Schotanus een paar stappen op de sociale ladder.
Ik loop terug naar de doorgaande weg en stuit op café-snackbar ’t Centrum die ik net voorbij was gelopen. Het is een groot pand, met een wit gepleisterde voorgevel en een prachtige jugendstil deur. Ik probeer naar binnen te gluren, maar er brandt geen licht. Net als ik een foto wil maken trekt de eigenaar de rolgordijnen omhoog. Hij opent de deur voor me.
Ik vraag hem of hier vroeger een kleermaker woonde. Wietse, zoals de snackbareigenaar heet, vertelt me dat hij het pand in 1982 heeft gekocht van kleermaker Klaas Schotanus. ‘Hier was de toonbank en daarachter de paskamers,’ wijst hij.
Ik bestel een patatje en een frikandel speciaal en maak foto’s van de prachtige jugendstil tegelvloer. De originele vloer, verzekert Wietse me. Hij vertelt me ook dat de tweede verdieping er in 1904 op is gebouwd.
Terwijl ik mijn patatje eet, mijmer ik over mijn overgrootmoeder Aaltje. Is dit het huis waar ze is geboren? Het ziet er chique uit, in mijn fantasie stijgt de familie Schotanus een paar stappen op de sociale ladder.
De tegelvloer van de snackbar. |
Als ik me later op de website Alle Friezen verdiep in de familie
Schotanus uit Minnertsga, zie ik dat Aaltje dienstmeid is als ze in 1885 met
Enne trouwt en dat haar moeder Gatske, die jong weduwe is geworden, op een
gegeven moment arbeidster is. Was de sociale kloof tussen de familie Schotanus
en de familie Nieuwenhuis wel zo groot als de familieverhalen ons doen geloven?
Het huis zoals het er vroeger uitzag. Het haventje bestaat niet meer. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten